Voor mijn maatje


 

ze is er niet meer, mijn maatje

ze heeft gekozen voor de eeuwigheid

haar lichaam diende haar niet meer

maar ik ben mijn maatje kwijt


verdikke, dit wordt lastig

we hadden elke dag contact

hoe moet dat nu vraag ik me af

hebben ze in de hemel ook whatsapp


nee, natuurlijk niet, wat dacht je dan,

ik zal het zonder haar moeten doen

gelukkig heb ik een fijn netwerk

waar ik altijd beroep op kan doen


die trekken mij er wel doorheen

al zal het in het begin moeilijk zijn

maar eens komt de dag

dat we elkaar weerzien, fijn


dan kunnen we weer tateren

en leuke dingen doen

herinneringen ophalen

en geven we elkaar een zoen


want samen was het leuk

zo blij dat ik haar heb leren kennen

mijn maatje, mijn toeverlaat,

zonder jou is heel erg wennen





Reacties

  1. Chris N29 januari 2025 om 01:57

    Een knuffel voor je tranen
    Een knuffel voor gemis
    Een knuffel vol met liefs en troost
    Omdat het soms zo moeilijk is

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Afscheid

Afbeelding
  Dit is mijn laatste tekst. Het is wat onwezenlijk maar ik kan er niet omheen. Ik ben op het punt gekomen dat de ziekte ALS mij heeft ingehaald. Je voelt je met de dag achteruit gaan. Je wordt elke dag meer afhankelijk van anderen. En het begint door te wegen voor jezelf en je omgeving. De spieren laten het een voor een afweten. Ik ben een vechter maar niet ten koste van alles. Het leven mag nog wat zinvol zijn. En dit begint moeilijk te worden. Dus dan moeten er keuzes gemaakt worden. Moeilijke keuzes maar noodzakelijke keuzes. Hoever ga je vooraleer het genoeg is? Je hebt het al herhaaldelijk samen besproken. Maar je verleg t steeds de grens. Tot je ervaart dat het op is. Zo wil ik niet verder. Ik kan terugblikken op een fijn leven. Ik ben dankbaar voor wat was. Ik heb een rijk leven gehad met mooie herinneringen. En met die gedachte in het achterhoofd is het niet meer zo moeilijk om een keuze te maken. Vanaf nu wordt het overleven. En elke dag zien door te k...
Lees meer »

Mijn tijdloos verhaal

Wie zit te wachten op mijn verhaal? En wat is dat verhaal dan? Waarover moet het gaan? Welk facet van mijn leven wil ik graag delen met jullie? Mijn jeugd? Mijn carrière? Mijn gezin? Mijn ziekte? Alle ups en downs? Zit daar iemand op te wachten? Ik weet zelf niet wat ik zou willen delen. Mijn leven heeft op dit moment zo’n dramatische wending genomen dat het stil lijkt te staan. Maar dat is illusie. Het leven staat niet stil, het gaat gewoon verder. De tijd is niet stil te zetten. Met elke seconde is er weer een moment verstreken. En als je niet ten volle in het hier en nu hebt leren staan, kan je niet ten volle genieten van die seconde tijd. Tijd, een gek fenomeen. Waar eerst de tijd leek te vliegen en ik nooit tijd had, is er nu een zee van tijd. Een oceaan van tijd, tijd om na te denken, stil te staan, ziek te zijn. En los te laten, ook dat nog. Alles loslaten is mijn nieuwe mantra geworden. De ziekte die ik heb ontwikkeld - en ik wou dat ik ze ook terug kon afwikkelen -, verplich...
Lees meer »