Filmavonden

 Mijn oudste zoon had een leuk idee. Om herinneringen te maken en quality time te hebben zouden we samen films kijken.

Nu moeten jullie weten dat ons genre van films mijlenver uit mekaar loopt. Dus besloten we om en om een film te kiezen.

Ik mocht eerst. Ik wou een film met veel natuur en een mooie soundtrack.

Hij koos voor mij “Dances with wolves”met Kevin Costner in de hoofdrol.

Een goede keuze want een prachtige film.

De eerste keer dat ik die film zag was bij mijn meter met nieuwjaarsdag of met haar verjaardag. Het is al zolang geleden dat ik me dat niet meer precies kan herinneren. Ik zag maar een gedeelte want de film duurt zeker 3 uur. En dat was nog op een video, die ze toen gehuurd hadden in een videotheek. Videotheken bestaan ondertussen niet meer. Althans niet in Lommel.

Die film had indruk gemaakt op mij. Zelfs zoveel indruk dat wij er een schilderij van hebben hangen. Dat vonden we ooit bij ‘De Bolero’, een eetzaak in Lommel waar we toendertijd regelmatig kwamen en waar je lekkere spaghetti en ijsjes kon eten. Zij hadden toen allemaal schilderijen hangen die verkocht werden. En zo ook een schilderij van “Dances with wolves”, geschilderd door Vos Fr. In 1992. Bij het ophangen in ons huis lieten we het schilderij vallen waardoor er een barst in het kader zat. We hebben dit nooit hersteld, en na 30 jaar zien we het zelfs niet meer en is het een onderdeel van het geheel geworden.

Deze film heeft ook een geweldige soundtrack en een mooi verhaal.

Ik zei tegen de logopediste van MS dat we deze film hadden gekeken.

Ze kende hem niet, want ze is nog jong en was misschien zelfs niet geboren toen de film uitkwam in 1990. Zelf was ik toen 19 jaar. Maar zeker een aanrader als je hem nog niet gezien hebt. Wij keken nu de uitgebreide versie, met scènes die in de bioscoopversie eruit geknipt zijn. Super dus!

Nu was het de beurt aan mijn zoon om een film te kiezen. Hij koos voor een Japanse animatiefilm “Spirited Away”, een fantasyfilm. Je mag je verwachten aan magie en wederom een hele mooie soundtrack. Ik bekijk zelden animatiefilms, dus ik was benieuwd. Maar dit smaakte zeker naar meer!

De volgende film die aan de beurt was, was “Willy Wonka”, de oude versie uit 1971, met Gene Wilder en Peter Ostrum in de hoofdrollen. Ik heb ooit het boek ‘Sjakie en de chocoladefabriek’ van Roald Dahl (1964) gelezen, maar de film is magisch. Er is ook een nieuwe versie met Johnny Depp in de hoofdrol. Die heb ik ook al een paar keer gezien, maar de oude is toch het echte werk en ook de muziek in de eerste versie is om van te smullen. Je zou willen dat je ook een gouden wikkel in je chocoladereep vond en dat je dan al die leuke dingen meemaakte.

En uiteraard bekeken we met kerst ook “Home Alone”, de kerstfilm bij uitstek. Fantastisch hoe de kleine Kevin de boeven telkens te slim af is. De tweede film heb ik opgenomen en daar ga ik binnenkort nog van genieten.

Film nummer 5 was “Gremlins”, een Amerikaanse horror-komedie uit 1984.

Een beetje eng is hij wel, maar er zit een hele mooie boodschap in de film op het einde, nl. dat met de verzorging van het wezentje Mogwai veel verantwoordelijkheid komt. Net zoals er veel verantwoordelijkheid komt bij alle giften van moeder Aarde. We snappen het nog niet en wij zijn er niet klaar voor, zegt de eigenaar van Mogwai. En als je kijkt hoe we omgaan met moeder Aarde … dan geef ik hem overschot van gelijk. We zijn er nog niet klaar voor. Misschien ooit ...