Ochtendgloren

Het wordt een stralende dag. Alles is er helemaal klaar voor : de zon komt al piepen, alles staat frisgroen te blinken en de vogels zijn daar met hun ochtendgezang.

En wat een virtuoze zangers zijn dat toch. De merels fluiten hun lied, ik hoor ook het ‘suskewiet’ van de vinken, de eksters die krassen, de dikke bosduiven met hun ‘hoehoe, hoehoe’.

Een ekster landt op een tak in onze notenboom en dondert gelijk een verdieping lager omdat de tak toch niet zo sterk bleek als aanvankelijk gedacht. 

Het rustig kabbelen van het water in ons vijvertje maakt je helemaal zen. Alhoewel de salamander daar anders over denkt : hij kon nog net aan de grijpgrage poten van onze kat ontspringen en duikt het diepe in. 

De kat volgt niet. Een frisse duik in de vijver is het laatste waar ze aan denkt. Nee, lekker zonnebaden op onze stoelkussens, dat wordt het vandaag.

In ons gazon bloeien de bloemen welig. Boterbloemen, madeliefjes, een paars bloemetje waarvan ik de naam niet ken. De paardenbloemen zijn uitgebloeid, maar laten hun zaden meevliegen op het kleine briesje.

Een leger mieren doet zijn uiterste best om hopen zand op onze stoep te deponeren. Hun fort moet hersteld en de koningin tevreden gesteld.

Ik laat alles voor wat het is en nestel me langs de poes in de tuinstoel, het beste plekje om dit ochtendgebeuren gade te slaan.