ONS AVONTUUR : ALS, onze viervoeters en wij

  BARY · Afraid Angst voor wat nog komen gaat,  dan kom je in een depri staat, ik luister naar dit lied en laat,  mijn zorgen los, een goede raad!

  Zoem zoem doet de bij zij is zo blij bloei bloei zegt de bloem de hommel bromt vroem feest is het nu lente in het land nectar verzamelen aan de lopende band hommel en bij viseren dezelfde bloemenwei de hommel sist, de bij die gromt, als daar maar geen hommeles van komt... Foto gemaakt door lotgenote Nicole

  Het etensuur is het tijdstip waarop je eet. Voor mij heeft het ondertussen een iets andere betekenis gekregen. Voor mij geeft het de duur van de etenstijd aan, namelijk een dik uur dat nodig is om mijn maaltijd te nuttigen. Eten en drinken. Nooit gedacht dat eten zo’n opgave zou worden. Dat kun je je als gezonde mens ook gewoon niet voorstellen. Eten, dat eerst zo vanzelfsprekend was en waarbij ik totaal niet moest nadenken wordt nu een levensgrote opdracht en energievreter. Wat ga ik eten? Krijg ik het nog geslikt? Wat ga ik drinken? Drank indikken of niet? Ja, de menusamenstelling is toch lichtjes gewijzigd sinds mijn diagnose. Waar ik eerst alles at en kon eten, gaat dat nu helaas niet meer. Zo’n lekkere pizza, daar droom ik van. Ik kan nu alleen nog maar lijdzaam toekijken hoe mijn huisgenoten hun pizza lekker naar binnen smikkelen.  En gemixte pizza, dat lijkt me niet zo’n goed idee. Alhoewel ik dat toch eens ga proberen, je weet maar nooit : misschien is het wel su...

Het wordt een stralende dag. Alles is er helemaal klaar voor : de zon komt al piepen, alles staat frisgroen te blinken en de vogels zijn daar met hun ochtendgezang. En wat een virtuoze zangers zijn dat toch. De merels fluiten hun lied, ik hoor ook het ‘suskewiet’ van de vinken, de eksters die krassen, de dikke bosduiven met hun ‘hoehoe, hoehoe’. Een ekster landt op een tak in onze notenboom en dondert gelijk een verdieping lager omdat de tak toch niet zo sterk bleek als aanvankelijk gedacht.  Het rustig kabbelen van het water in ons vijvertje maakt je helemaal zen. Alhoewel de salamander daar anders over denkt : hij kon nog net aan de grijpgrage poten van onze kat ontspringen en duikt het diepe in.  De kat volgt niet. Een frisse duik in de vijver is het laatste waar ze aan denkt. Nee, lekker zonnebaden op onze stoelkussens, dat wordt het vandaag. In ons gazon bloeien de bloemen welig. Boterbloemen, madeliefjes, een paars bloemetje waarvan ik de naam niet ken. De paardenblo...

BARY · Cat Stuck In An Elevator

Mijn natte kat zat op de mat voor de deur, miauw, miauw. Binnen wil ik, eten graag en liefst niet traag. Wat is dit? Hondenvoer! Da’s niet lekker, draai je me een loer? Graag iets anders, lekker en fijn, dan zal ik heel tevreden zijn. Zo Madame, hou je hier niet van? Kuren krijgen, eten en zwijgen, anders droge boterham!

Wie zit te wachten op mijn verhaal? En wat is dat verhaal dan? Waarover moet het gaan? Welk facet van mijn leven wil ik graag delen met jullie? Mijn jeugd? Mijn carrière? Mijn gezin? Mijn ziekte? Alle ups en downs? Zit daar iemand op te wachten? Ik weet zelf niet wat ik zou willen delen. Mijn leven heeft op dit moment zo’n dramatische wending genomen dat het stil lijkt te staan. Maar dat is illusie. Het leven staat niet stil, het gaat gewoon verder. De tijd is niet stil te zetten. Met elke seconde is er weer een moment verstreken. En als je niet ten volle in het hier en nu hebt leren staan, kan je niet ten volle genieten van die seconde tijd. Tijd, een gek fenomeen. Waar eerst de tijd leek te vliegen en ik nooit tijd had, is er nu een zee van tijd. Een oceaan van tijd, tijd om na te denken, stil te staan, ziek te zijn. En los te laten, ook dat nog. Alles loslaten is mijn nieuwe mantra geworden. De ziekte die ik heb ontwikkeld - en ik wou dat ik ze ook terug kon afwikkelen -, verplich...