Kerstmis
De mooiste periode van het jaar wordt gezegd.
Veel sfeer en gezelligheid. Lichtjes en kaarsjes. Kerstmuziek en kerstfilms om in de sfeer te komen. Er wordt stevig gespeculeerd wat er gegeten wordt die dagen.
En dan zit je daar. Wat ga je doen dit jaar? Met je ALS is alles veranderd. Je kan niets meer zelf en eten is al helemaal geen optie.
Gaan we een kerstboom zetten of niet? Een hele klus. Dat was altijd mijn job. En dikwijls met de jongste dochter. Nog gezelliger.
Met wat kerstmuziek op de achtergrond werd het huis gezellig gemaakt. Overal aangepaste decoratie zetten en sfeer maken. Dat deed ik graag.
Maar dit jaar is het anders. Ik moet alles uit handen geven. Gelukkig is er een vriendin die spontaan aanbiedt om de kerstboom te versieren.
Mijn man heeft op voorhand zijn beste beentje voorgezet en de boom al in de living gezet.
We hebben een grote kunstboom dus ze heeft wel wat werk. Maar ze doet het met kennis van zaken en ik kan relaxen in mijn zetel. Een hele geruststelling. De decoratie wordt beperkt tot het minimum. Maar er is sfeer in huis en daar gaat het om.
En wat gaan we verder doen?
Gaan we voor een feestje? Tuurlijk doen we dat. Fijn samen met het gezin en genieten van elkaars gezelschap.
Een feestje thuis is het gemakkelijkste. Ik heb hier alles bij de hand. Je moet met veel rekening houden tegenwoordig. Ik kan niet meer op een gewoon toilet of lang rechtzitten. En thuis kan ik comfortabel zitten in mijn relaxzetel. Met mijn wc brilverhoger en baren ernaast ben ik niet gedoemd om het feestje op het toilet door te brengen omdat ik er niet meer vanaf geraak.
Mijn man vindt toch dat er wat eten bij te pas moet komen. Dus we gaan voor een brunch, dat ziet hij wel zitten. In de voormiddag heb ik nog wat energie dus kiezen we voor deze optie. IJverig heeft hij al van alles in huis gehaald. Geen half werk. Hij is een echte Bourgondiër dus weet wat lekker is.
Om het wat gezelliger te maken hebben we kleine cadeautjes gekocht en ingepakt. Dit jaar geen grote dingen. De assistente die regelmatig komt om voor mij te zorgen als mijn man weg moet heeft haar werk gehad om alles in te pakken. Want dat lukt mij niet meer. De kleinkinderen gaan veel mogen uitpakken. Dat maakt het wat spannend. En het is een leuk vooruitzicht.
Het is de laatste kerstmis met z’n allen en dat geeft een dubbel gevoel. Ik probeer het niet teveel te romantiseren en los te koppelen van heel dat kerstgebeuren. Het voornaamste is dat we samen zijn en wat kunnen genieten.
Er wordt een datum geprikt maar door ziekte van één van de kinderen gaat het feestje niet door.
Ik kan me niet veroorloven dat ik ziek word dus ben extra voorzichtig. Dat maakt het samenzijn wel wat omslachtiger.
Met onze jonge kleinkinderen is er altijd wel eentje die ofwel buikgriep of een flinke verkoudheid heeft.
Maar we geven het niet op. We gaan er vanuit dat het wel ergens gaat lukken.
Hopelijk hebben we volgende week een leuk feestje met ons fijne gezinnetje en kunnen de pakjes uitgepakt worden.
Reacties
Een reactie posten