ONS AVONTUUR : ALS, onze viervoeters en wij

  De mooiste periode van het jaar wordt gezegd. Veel sfeer en gezelligheid. Lichtjes en kaarsjes. Kerstmuziek en kerstfilms om in de sfeer te komen. Er wordt stevig gespeculeerd wat er gegeten wordt die dagen. En dan zit je daar. Wat ga je doen dit jaar? Met je ALS is alles veranderd. Je kan niets meer zelf en eten is al helemaal geen optie. Gaan we een kerstboom zetten of niet? Een hele klus. Dat was altijd mijn job. En dikwijls met de jongste dochter. Nog gezelliger. Met wat kerstmuziek op de achtergrond werd het huis gezellig gemaakt. Overal aangepaste decoratie zetten en sfeer maken. Dat deed ik graag. Maar dit jaar is het anders. Ik moet alles uit handen geven. Gelukkig is er een vriendin die spontaan aanbied t om de kerstboom te versieren. Mijn man heeft op voorhand zijn beste beentje voorgezet en de boom al in de living gezet. We hebben een grote kunstboom dus ze heeft wel wat werk. Maar ze doet het met kennis van zaken en ik kan relaxen in mijn zetel. Een hele ...

Onze kerstwens voor alle lezers van onze blog, is eenvoudig en klein, gelukkig te leven, gewoon er voor elkaar zijn. Nicole en Christine wensen jullie van harte een fijne Kerst en een  fantastisch 2025 toe !  

samen de kerstboom zetten de lichtjes hangt mijn oudste zoon heel het huis is nu mooi versierd het lijkt allemaal heel gewoon de kerstbakkerij van LEGO bouwen met ALS is het toch bijzonder want die vingers willen niet meer mee maar met wat hulp is het een wonder sneeuwvlokken en sterrenlicht het concert van koor Lokomotief pikten mijn man en ik ook nog even mee het was geweldig en explosief en dan zijn daar de filmavondjes mijn oudste zoon heeft die bedacht we kiezen om en om ah ja, wat had je dan gedacht met de jongste zoon maakte ik een song nog niet afgewerkt, bijna met de tongue drum en kalimba binnenkort op de blog hoera kersttijd is een bijzondere tijd het is misschien mijn laatste keer dus beleef ik alles heel intens en alles bewust des te meer

Ik sta vroeg op, zo rond zeven uur. Dat moet wel, wil ik mijn gepland programma rond krijgen. De eerste stap is naar het toilet gaan. Voorlopig lukt dat nog zonder hulp. Ondertussen is er wel een toiletverhoger geïnstalleerd. Want ik kreeg me bijna niet meer omhoog geduwd en dat was flink vervelend. Het duurt wel eindeloos lang eer ik mijn broeken weer omhoog heb getrokken. Maar als die eenmaal goed zitten kan ik het toilet met een gerust hart doortrekken. De eerste die binnen mag, is ons Madame Lily. Zolang ik de sleutel nog omgedraaid krijg, is zij de eerste die me ziet ‘s morgens en mag ik de aaitjes en het bijhorende gemiauw in ontvangst nemen. Gelukje nummer 1 . En dan krijgt ze haar lekker vleesje. Vol ongeduld strijkt ze langs mijn been en zegt daarmee : “Doe eens wat door, ik heb honger.” Maar helaas, snel lukt voor mij niet meer. Het zakje openknippen met mijn speciale schaar, dan de inhoud in haar bakje krijgen, het is allemaal van langenberg (dwz het duurt lang). Maar ze...