Herinneringen

Met mijn gezin herinneringen maken is belangrijk voor mij, en ik denk voor alle chronisch zieken. We trekken veel foto’s. En liefst foto’s met gekke bekken, die zijn altijd leuk om achteraf te bekijken en daar kan je dan nog eens goed mee lachen.

Ons Madame Lily zag het al. Haar kattenbrokken werden buitengezet. Drinken doet ze aan ons vijvertje of aan de regenton. Ze gaat heel de nacht buiten rakken, en dan wil ze overdag in de knusse zetel binnen haar slaapje doen.

“Mag ik vandaag niet lekker in de zetel liggen?”, leek ze te vragen.

“Nee, poes, vandaag zal je buiten een plekje mogen zoeken.” Maar volgens ons Madame kan niets tippen aan lekker binnen liggen.

Onze uitstap naar … was al geleden van toen mijn zonen nog kleine ukkies waren. Toen was er nog een ganzenparade met verklede figuren voor en achter de ganzen.

Kunnen jullie raden waar dit is? Jazeker, goed geraden, de Efteling. Geen ganzenparade meer, maar wel talloze andere attracties. We hadden een rolstoel gehuurd (gratis), want dat park is groot en dat kan mijn benenwagen niet meer trekken. Ik had een faciliteitenkaart aangemaakt. Dat geeft je bepaalde voordelen, er is echter ook een maar …

Je krijgt sneller toegang tot attracties, je moet dus minder lang wachten, maar in sommige attracties mag je niet in. Moest er in zo’n attractie iets gebeuren, dan moet je wel in staat zijn om via nooduitgang, ladders, touwen eruit te kruipen. En dat zie ik mezelf niet meer doen.

Maar attracties genoeg en in die snelle dingen zoals de roetsjbaan durf ik toch niet meer. Vroeger wel, dan kon het niet snel genoeg en ook voor overkop gaan draaide ik mijn hand niet om. Nu wel, ik krijg al rillingen bij het kijken ernaar. Mijn zonen gingen in ‘De Baron 1898’. Mijn hart sloeg 100 per uur meer, denk ik, bij de aanblik van dat monster dat zo plots naar beneden raasde met een duizelingwekkende snelheid.

Nee, geef mij dan maar het sprookjesbos. Ieder van mijn mannen duwde de rolstoel om de beurt, en ik wist precies wie er duwde, want bij de één ging het al wat sneller en hobbeliger dan bij de ander.

De langnek kent iedereen en komt voor in het sprookje van de 6 dienaren.

Ik vond heel het sprookjesbos mooi, vooral de fakir op zijn vliegend tapijt met de bloemen die dan omhoog komen. En ook de kleren van de keizer die er geen erg in heeft dat hij in zijn nakie staat was leuk om naar te kijken.

Het was druk in het park. We hadden een zonnige dag uitgekozen. Er waren ook veel kinderen die zich in het sprookjesbos te vergapen stonden aan al dat moois.

De droomvlucht met de elfjes binnen was supermooi. Je zit dan in zo’n karretje. Wel handig die faciliteitenkaart. We mochten langs een andere ingang binnen en konden heel snel instappen.

Ook de Pagode die over de hele Efteling uitkeek werd gesmaakt. Ik heb eigenlijk hoogtevrees, maar ik wou de pret niet bederven voor mijn mannen dus ben toch maar meegegaan. Over de reling kijken durfde ik niet, maar ik zat goed tegen de wand en heb genoten van het mooie uitzicht.

En dan nog in de Stoomcarousel. Met het leuke draaiorgel dat midden in de carrousel staat. Op en neer in zo’n koets, je zou er zeeziek van worden. Veel te snel voorbij, die rit.

We bekeken ook nog het Diorama. Dat zijn de miniatuurstadjes met de treintjes binnen. Een schitterend schouwspel. Net echt en je ontdekt telkens weer iets nieuw. Alsof je met lego een stad bouwt, maar dan met andere materialen. En echt water erin met bootjes die varen. Geweldig toch wat ze allemaal kunnen maken.

We gingen ook nog over het meer in de Gondoletta. Veel zwanen en andere watervogels op het meer en dikke vissen erin. Hadden we maar een vishengel bij gehad, dan hadden we menige vis kunnen vangen. Met mijn grootvader zaliger ben ik vroeger nog gaan vissen. Hij kon dat goed en leerde me de kneepjes van het visvak. Toen ving ik enkel van die mini visjes, en die namen we mee naar huis en mijn grootmoeder bakte die dan in de pan. Lekker. Een leuke herinnering. Maar helaas, geen hengel mee dus de vissen waren veilig en konden rustig hun visgangetje gaan.

We hebben verschillende dingen niet gedaan, tijd tekort. Dat zal voor een volgende keer zijn.

Maar we pikten nog wel de watershow mee met de mooie muziek en de schitterende fonteinen die om de beurt water spuwden. Fantastisch.

Echt een mooi park dat je zeker ééns in je leven gezien moet hebben vind ik.

Uiteraard was ik stikop na zo’n hele dag. Zelfs al had ik niet moeten stappen.

Maar de herinnering eraan maakt het de moeite waard.

En ons Madame was heel blij ons terug te zien. De kattenbrokken waren op, nu kwam haar lekker vleesje er nog aan. Jammie!