Mijn dagelijkse work-out : een fulltime job
Mijn dag start met een yoga work-out. Die work-out bestaat uit een combinatie van yoga, meridiaanoefeningen en zelf bedachte oefeningen, die ik her en der heb opgepikt. Ik was altijd al goed in combineren en verbinden, dus dat blijven we dan ook maar in ere houden.
Die zelfgekozen oefeningen komen uit de stoelyoga, de revalidatie, de voetreflexologie, maar ook uit films. Uit de romantische film ‘You’ve got mail’ (1) met de fantastische Meg Ryan en Tom Hanks is me de volgende scène bijgebleven. Joe Fox zegt tegen Kathleen Kelly : ‘Go to the mattresses’, wat zoveel wil zeggen als: ga de strijd aan.
Awel, dat doe ik. Ik shake mijn lichaam los en doe dan een paar boksbewegingen zoals Meg Ryan ook placht te doen in de film. Ik ga de strijd dus aan met mijn tanende lichaam.
Geweldig toch hoe alles een inspiratiebron kan zijn als je maar rond je heen kijkt en de dingen binnen laat komen. En je ze gebruikt, want als je ze in de kast laat liggen vergaren ze alleen maar stof.
Ik ben recent met stoelyoga begonnen. Daar leer ik langzaam bewegen en rustig de tijd nemen om elke oefening bewust uit te voeren. Moeilijk voor mij! Mensen die me kennen weten hoe snel en gedreven ik in alles was (en in mijn hoofd nog ben), dus ik deed niets traag. Ik ging vooruit vroeger. Nu niet meer, met ALS vertraag je vanzelf. Maar dat gedrevene blijft erin, ALS of niet, dat maakt geen verschil.
Ik leer bij de stoelyoga ook om mezelf te omarmen, mezelf te vergeven en van mijzelf te houden. Dus probeer ik de strijdbijl maar weer te begraven en me helemaal te nemen zoals ik ben.
Ondertussen volg ik revalidatie in de MS kliniek (2). Daar leer ik rustig ademen en mindfull zijn : ik leer om met mijn bewustzijn en aandacht in het huidige moment te blijven. Ik leer er ook technieken om mijn verslappende spieren te verstevigen en mijn fijne motoriek te finetunen. Ook daar neem ik elementen van mee in mijn ochtendritueel.
Na de yogasessie begint het echte werk : eten en drinken (zoals je al kon lezen in een eerder verhaal een tijdrovende bezigheid), het huishouden doen en huiswerk maken. Ik heb een hele resem oefeningen die ik thuis mag (moet) doen : ademhalingsoefeningen, blaasoefeningen met een speciaal toestelletje (EMST) om mijn hoestkracht te behouden (3), oefeningen met de handdoek om mijn nekspieren te trainen, oefeningen om mijn spierkracht te behouden, oefeningen om mijn tong zo beweeglijk mogelijk te houden en mijn huig te verstevigen, veel gaan wandelen nu het nog kan…
En dan nog wat huishouden doen, want die afwas gebeurt niet vanzelf en de was kruipt ook niet zelf in de wasmachine.
De dag is tekort, de tijd te beperkt. Voor ik het weet is het slaaptijd en dan zou ik best ook 8 uur slapen zodat ik de nieuwe dag hopelijk met veel energie kan starten.
Ik vraag me af waar mijn me-time is gebleven? Verdwenen in de tijd misschien?
Ons madame Lily trekt er zich allemaal niets van aan. Ze slaapt dat het een lieve lust is, en wel meer dan 8 uur per dag. Zeker als het regent, dan is ze zo lui als een luiaard. En haar work-out bestaat uit zich eens goed uitrekken, eens kijken of haar etensbak nog iets lekkers te bieden heeft, en dan naar buiten, het avontuur tegemoet.
Alle vliegende en kruipende beestjes moeten opletten als onze kat buiten is, want eenmaal in aanvalsmodus is ze niet meer te houden en net zo gedreven als ik ooit was.
Ze vangt duiven, vogels, muizen en ratten. En die laatste bijten terug, maar ons kleine rat is voor geen kleintje vervaard. Fier komt ze afgedragen met alweer haar zoveelste buit die ze met grote precisie heeft bemachtigd. Om daarna zichzelf weer lekker in onze zetel te nestelen voor alweer een volgend rustmoment.
Voetnoten
1. minuut 1:25
https://www.youtube.com/watch?v=RNdkT2icw1Y
2. MS Kliniek Pelt
https://www.noorderhart.be/nl/revalidatie-ms/
3. EMST
https://www.emst150.eu/nl/emst
Wat kan je goed je dagelijks ritueel beschrijven, hoe moeilijk bepaalde taken zijn geworden die vroeger zo gewoon waren. Leuk dat je er een plezante touch aan kan geven en weer de vergelijking met madame Lily. Fijn om lezen Christine.
BeantwoordenVerwijderen